ΣΚΟΠΟΣ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ

Σκοπός του μαθήματος είναι η κατανόηση των εννοιών της αειφορίας και της αναπτυξιακής πολιτικής και η ανάδειξη της σημασίας των αειφορικών αναπτυξιακών πολιτικών τη σύγχρονη εποχή. Η αειφόρος ανάπτυξη κυριαρχεί ως έννοια στην επιστημονική κοινότητα εδώ και τριάντα χρόνια, μετά τη δημοσίευση της Έκθεσης Μπρούντλαντ “Το Κοινό μας μέλλον”, αλλά παραμένει επίκαιρη, καθώς εξελίσσεται, επανακαθορίζεται και οι στόχοι της αναπροσαρμόζονται. Ο διεθνής διάλογος για την αειφόρο ανάπτυξη συνεχίζεται με πρωτοβουλία των Ηνωμένων Εθνών με τη δημοσιοποίηση της Ατζέντας 2030 για την αειφορική ανάπτυξη του μέλλοντος με τίτλο “Μετασχηματίζοντας το μέλλον μας”. Στο πλαίσιο του μαθήματος παρουσιάζεται αναλυτικά ο ρόλος αναπτυξιακών πολιτικών σε εθνικό, ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο σε κρίσιμους τομείς του ευρύτερου δασικού, αγροτικού και περιβαλλοντικού τομέα: γεωργία, αγροδασοπονία, δασοπονία, κτηνοτροφία, τουρισμός, υπό το πρίσμα της αειφορίας.

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ

  • Εισαγωγή στις έννοιες της αειφορίας και της αναπτυξιακής πολιτικής

  • Ιστορική εξέλιξη του όρου αειφόρος ανάπτυξη. Σταθμοί στον διεθνή διάλογο για την αειφόρο ανάπτυξη.

  • Οι τρεις πυλώνες της αειφορίας. Απόπειρες ορισμού της αειφορίας. Ισχυρή και Αδύναμη Αειφορία.

  • Μέτρηση της αειφορίας: Δείκτες αειφορίας, Εκτίμηση του κύκλου ζωής, περιβαλλοντικό αποτύπωμα. Προσαρμογή των δεικτών αειφορίας στις ιδιαιτερότητες κάθε χώρας, κάθε περιοχής κλπ.

  • Αειφορία, Αναπτυξιακή Πολιτική και Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι λιγότερο ευνοημένες περιοχές και η σημασία τους για την Ε.Ε. και την Ελλάδα

  • Αναπτυξιακή πολιτική υπό το πρίσμα της αειφορίας σε τομείς του ευρύτερου Αγροδασικού και Περιβαλλοντικού τομέα:

  • Γεωργία

  • Δασοπονία

  • Αγροδασοπονία

  • Κτηνοτροφία

  • Τουρισμός

  • Ο ρόλος των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας στην αναπτυξιακή πολιτική και η σχέση τους με την αειφορία.

  • Εταιρική Κοινωνική Ευθυνή ως αειφορικό μέσο αναπτυξιακής πολιτικής. Η πράσινη επιχειρηματικότητα ως πολιτική ανάπτυξης της περιφέρειας και ιδιαίτερα των λιγότερο ευνοημένων περιοχών.

  • Σύγχρονα ζητήματα τα οποία επηρεάζουν την αειφορία και την αναπτυξιακή πολιτική: Οικονομική κρίση. Κλιματική αλλαγή.

ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

  • Holden, E., Linnerud, K., Banister, D., Schwanitz, V. J., & Wierling, A. (2017). The Imperatives of Sustainable Development: Needs, Justice, Limits. Routledge.

  • Von Hauff, M., & Kuhnke, C. (Eds.). (2017). Sustainable Development Policy: A European Perspective. Taylor & Francis.

  • Dodds, F., Donoghue, A. D., & Roesch, J. L. (2016). Negotiating the Sustainable Development Goals: A transformational agenda for an insecure world. Taylor & Francis.

  • Sachs, J. D. (2015). The age of sustainable development. Columbia University Press.

  • Blewitt, J. (2014). Understanding sustainable development. Routledge.

  • Παπακωνσταντινίδης, Λ. (2010). Κοινωνική αειφόρος ανάπτυξη. Εκδόσεις Ίων. Αθήνα.

  • Γεράκης, Π., Βερεσόγλου, Δ., Καλμπουρτζή Κ. (2008). Αειφορική ανάπτυξη γεωργικών πόρων. Εκδόσεις Σύγχρονη Παιδεία. Θεσσαλονίκη.

  • Κιλιπίρης, Φ. (2009). Αειφόρος τουριστική ανάπτυξη. Εκδόσεις Δίσιγμα. Θεσσαλονίκη.

  • Ανδριώτης Κ. (2009). Αειφορία και εναλλακτικός τουρισμός. Εκδόσεις Σταμούλη. Αθήνα.

  • Μητούλα, Ρ., Αστάρα, Ο.Ε., Καλδής, Π. (2008). Βιώσιμη ανάπτυξη. Εκδόσεις Rosili. Αθήνα.

  • Αραμπατζής, Γ., Πολύζος, Σ. (επιμέλεια) (2008). Φυσικοί Πόροι, Περιβάλλον και Ανάπτυξη. Εκδóσεις Τζιóλα. Θεσσαλονίκη.

  • Δαουτόπουλος Γ. (2005). Αειφορική ανάπτυξη της ελληνικής υπαίθρου. Εκδόσεις Ζυγός. Θεσσαλονίκη.

  • Andreopoulou, Z., Samathrakis, V., Louca, S., Vlachopoulou, M. (2013). E-Innovation for sustainable development of rural resources during global economic crisis. IGI Global.

  • Egelston, A. E. (2012). Sustainable development: a history. Springer Science & Business Media.

  • Fulekar, M. H., Pathak, B., & Kale, R. K. (Eds.). (2014). Environment and sustainable development. Springer India.

  • Blewitt, J. (2014). Understanding sustainable development. Routledge.

  • Elliot, J. (2006). An Introduction to Sustainable Development. 3rd Edition. Routledge. London and New York.

  • Ashby, M. F. (2015). Materials and Sustainable Development. Butterworth-Heinemann.

  • Werbach, A. (2009). Strategy for sustainability: A business manifesto. Harvard Business Press.

  • Sadoulet, E., & De Janvry, A. (1995). Quantitative development policy analysis (Vol. 5). Baltimore: Johns Hopkins University Press.

  • Tilman, D., Cassman, K. G., Matson, P. A., Naylor, R., & Polasky, S. (2002). Agricultural sustainability and intensive production practices. Nature, 418(6898), 671-677.